We werden rond 6.30 uur in de ochtend gewekt door een zacht getik op ons tentdak. Meteen gevolgd door een fikse regenbui….we waren wat laat om alles droog onderdak te krijgen….maar gelukkig droogt het hier weer vlot. Bij het ontbijt kregen we het bericht dat Pieter zijn koffer is gevonden en waarschijnlijk morgen op de luchthaven van Lilongwe is. Dan komt hij met een bus deze kant op. Vlot opgelost Schiphol…Pieter is blij dat hij niet langer ondergoed van zijn vader hoeft te lenen.

Door de regen konden we niet ons geplande bezoek aan Livingstonia brengen. Dat is een van de oudste zendingsposten in midden Afrika en vernoemd naar David Livingstone de bekende zendeling en ontdekkingsreiziger. Daar gaan we nu zaterdag heen…dan meer. Als alternatief (daar zijn ze hier goed in, ze noemen hun organisatie FCE ook wel Fast Changing Environment). We hebben een Bijbelstudie gedaan over onze opdracht als christen(voor de liefhebber Matheus 28:16-20). Daarna een wandeling langs de kust en over het strand. Mooi om de vissers aan het werk te zien, ze hadden een goede vangst gehad. Daarna hebben we boven op een klif bij een Afrikaans zaakje cola gedronken (meer keuze was er niet) en genoten van het fabuleuze uitzicht. Zie ook de foto’s. Daarna een prachtige wandeling terug.

Wat zijn de lokale mensen toch aardig als je hen ontmoet. In de middag hadden we ‘vrij’, dat was wel even fijn na een aantal drukke dagen. Arie en Pieter gingen zwemmen….gelukkig liet de krokodil zich niet zien vandaag (en dat is maar beter ook, mogelijk wordt hij afgevoerd door de verantwoordelijke overheidsorganisatie).
De rest was lekker aan het lezen en luieren. Maria, Pieter en Tabitha speelden spelletjes met lokale kinderen en de kinderen van de zendelingen Ruben en Emma.

Het avondeten was verse vis op de BBQ we hebben dat met het FCE team op het strand gezellig opgegeten. Vissen zo groot als een hand, met veel graten. Lekker en erg lastig te eten. Vanavond waren we op bezoek bij Albert en Este de teamleiders van FCE Malawi. Zij deelden hun levensverhaal en hoe God hen heeft geleid. Zij zijn nog jong en hebben al mogen werken in Zambia, Australië en sinds 1,5 jaar in Malawi. Heel bijzonder hoe God hun leven heeft geleid. We gaan naar bed, tot morgen trouwe lezer.

PS Klaas is vandaag veilig in Wolseley (Zuid Afrika) aangekomen. Hij is nu bij Marthe en wij ontmoeten hen volgende week.

We begonnen – inmiddels helemaal uitgeslapen – met ontbijt, bidstond en een korte Bijbelstudie. Daarna naar de markt in Chitimba. Kleurrijk met veel Afrikaanse doeken, tweedehandskleding uit Europa en USA en groenten.

Pieter heeft zijn gebrek aan kleding (koffer nog steeds niet gearriveerd) aangevuld met kleurrijke Amerikaanse college shirts. Daarna naar een kleine markt met Afrikaans houtsnijwerk. Prachtig en iedereen heeft wel iets gekocht. Nadat we wat hadden gedronken bij een Limburger (uit de Peel) die een logde runt, zijn we over het strand teruggelopen. Ruim een uur lopen en onderweg krijg je een aardige indruk van het leven in de dorpjes aan het strand. Veel kleine houten vissersboten en netten. Ook erg arm.

Terug op het FCE centrum hebben we een lekkere, warme middagmaaltijd gegeten en maken we ons klaar voor de kindermiddag.
Zo’n 85 kinderen van 3 – 15 jaar komen iedere woensdagmiddag langs voor sport en spel, zingen en Bijbelverhaal. Vandaag mochten ze de door ons meegenomen vlaggenlijnen versieren met hun tekeningen en stickers. Wat hebben we een plezier gehad met de kinderen en de vrijwilligers. Arie vertelde het verhaal van de sheperd (met stoute schaap Pieter, die uiteindelijk gered werd door de Goede Herder) en we hebben nog een liedje met en voor hen gezongen en daarna uitgezwaaid.

Voor de Afrikaanse avond die gepland stond deden de dames hun pas gekochte chitenje (Afrikaanse rok) aan.

Op dit moment zijn er meerdere FCE medewerkers uit verschillende landen o.a. Zambia, Zuid-Afrika en Kenia. Een gezellige avond met Afrikaanse dans, maar ook een Hollandse polonaise ingezet door 12 Nederlanders. Uiteindelijk nog een kampvuur op het strand.

Een mooie dag met veel indrukken.

Dinsdag: op tijd op voor het ontbijt. Dat was dikke pap, lekker en voor mijn gevoel echt Afrikaans. Daarna begonnen we de dag met een bidstond en een Bijbelstudie over geloof. Na de thee (helaas) geen koffie, gaf een lokale man( Chephas) ons les over de cultuur van zijn stam. Erg leerzaam. Daarna leerden we wat handige woorden in zijn taal. 1 woord willen we u niet onthouden: tamupokelelani. Dat betekent: u bent zeer welkom.

Na de lunch (altijd warm eten) gingen we zwemmen. Na 10 minuten zag Tabitha een krokodil en gingen we maar snel uit het water. In de middag gingen de dames op bezoek bij een vrouwen groep en bezochten Peter, Pieter (noemen ze hier Peter Son, de zoon van) en Arie twee families in het dorp. Wat werden we hartelijk ontvangen! De mensen zijn ook erg arm, geen elektriciteit etc. Wel een mooie gemeenschap. Ze maken er het beste van en zijn gelukkig. Bij het afscheid vroeg de vader aan Pieter of hij met zijn dochter wilde trouwen. Pieter besloot eerst zijn studie af te maken en dan verder te zien.

Vanavond ontmoetten we een groep van de universiteit van Pretoria, waaronder geneeskunde studenten. Zij waren op terugreis van een zendingsproject in een dorp in Kenia, waar ze medische ondersteuning leverden. Na de maaltijd droegen ze een aantal liederen voor met indrukwekkend stemgeluid. Het was bijzonder om de geloofsgetuigenissen te delen en voor elkaar te bidden.

Het einde van een mooie dag.

Na een korte nacht haalde niet iedereen het ontbijt op tijd. Uiteindelijk was iedereen om 10 uur present voor het officiële welkom met het gehele FCE Malawi team. We werden zeer hartelijk welkom geheten en hebben ons aan elkaar voorgesteld. Behalve onze groep uit Haulerwijk waren er nog circa 20 andere personen aanwezig op het trainingcentre.

Na een korte uitleg over FCE en de geschiedenis van de zending in Malawi, kregen we een tour over het terrein. Het trainingscentrum ligt aan het strand van lake Malawi en heeft een geweldig uitzicht over het meer.

Tijdens de rondleiding zagen we nog een grote groep apen rondrennen en werden we gewaarschuwd voor een “loslopende” krokodil in het meer; oppassen met zwemmen. ’s Middags sloten we aan bij een groep van circa 30 lokale vrouwen die wekelijks samenkomen op het centrum. Het vrolijke en melodieuze zingen inspireerde ons allemaal. De groep uit Haulerwijk moesten zich wel persoonlijk, al zingend en sprekend voorstellen. Dat laatste nam Ineke voor haar rekening, mooi kort en compact. Net voor het avondeten zijn we nog met een paar van de groep gaan zwemmen; heerlijk! We mochten niet te ver van de kant, vanwege de krokodil… voor de bezorgde lezer: we leven allemaal nog.

Vanavond krijgen we een introductiefilm over de geschiedenis van de zending van Malawi. We duiken op tijd ons bed in, want we hebben nog wel een paar uurtjes in te halen van 2 dagen nauwelijks slapen.

Morgen weer vroeg verder, we hebben er zin in!

Zaterdagochtend vroeg vertrokken vanaf Assen, dus we waren vroeg op Schiphol. Daar was een storing van het bagagesysteem, het duurde erg lang voordat we konden inchecken, daarover later meer.

Zaterdagmiddag vlogen we vanaf Schiphol naar Dubai. Na enkele uren gewacht te hebben in Dubai, stonden we bij de gate voor het vliegtuig naar Nairobi. Kenya airways liet een kleiner vliegtuig vliegen, en dus konden wij niet meer mee. Ondertussen hadden we 2 andere Europeanen ook onder onze hoede genomen. De volgende ochtend konden we na 6 uur extra wachten alsnog naar Nairobi. Na een korte stop in Nairobi en wederom een vertraging arriveerden we met uiteindelijk een vertraging van 2 uur in Lilongwe, Malawi. Hier werden we opgewacht door Bart, Albert en Neels. Nadat we onze visa hadden aangevraagd en betaald gingen we onze bagage halen. Na even zoeken vonden we 6 koffers terug en bleken de koffers van Pieter en Janny nog niet gearriveerd. Nadat we de nodige papieren hadden ingevuld, reisden we met bus en 4×4 naar Noord Malawi, een reis van ruim 500 km over slechte en smalle wegen. Het werd een lange en hobbelige rit.

Na 8 uur rijden, arriveerden we midden in de nacht hij het FCE trainingcentre. Hier werden we hartelijk verwelkomd, was er eten voor ons klaargemaakt en stonden de bedden voor ons klaar. Redelijk uitgeput en geradbraakt doken we onder het muskito-net en vervolgens ons bed/tent in.

Vermoeid maar voldaan sloten we onze ogen.

Dit weekend is het zover!
Zaterdagmorgen gaat ons reisgezelschap (Pieter, Tabitha, Maria, Arie, Klaas, Jetty, Peter, Janny, Ineke) per trein naar Schiphol. Vanaf halverwege de middag vliegen we naar Dubai en verder via Nairobi naar Lilongwe, de hoofdstad van Malawi. Daar wachten ome Neels en Bart van Dijk ons op om ons met een busje mee te nemen naar de basis van FCE in Noord-Malawi. We hopen daar na twee lange reisdagen eind van de zondag te arriveren. Klaas reist 5 dagen later al rechtstreeks naar Zuid-Afrika, ons tweede doel, de FCE basis in Wolseley bij Kaapstad.

Bent u benieuwd waar we terechtkomen? U kunt ons volgen via www.pknhaulerwijkwaskemeer.nl
Elke dag proberen we een foto te sturen, met een korte toelichting. Zo ontstaat er vanzelf een kleine reisimpressie van de komende drie weken. En zo mogelijk is er zondag 7 juli ook iets te zien via de beamer tijdens de kerkdienst.