Beste lezers,

Het is de hoogste tijd voor een bericht uit het verre Oeganda waar ik aan het werk ben in de kliniek en op de school in Namugongo. De afgelopen weken is er veel gebeurd. Ik heb het ontzettend druk gehad met weinig vrije tijd (wel zeker mijn eigen schuld haha), maar daardoor heeft deze blog even opzich moeten laten wachten.
Allereerst is het goed om te delen dat het goed met me gaat, ik ben gezond en dankbaar dat ik hier veel kan en mag doen. Ook is mijn familie (Arie, Irma, Maria en Pieter) al 2 weken bij mij aan het logeren. Pieter is inmiddels weer naar huis om tentamens te maken. Mijn moeder heeft deze weken met mij in de kliniek geholpen en heeft ook veel lesgegeven (wiskunde) aan P7, de hoogste groep van de basisschool. Papa, Maria en Pieter hebben een reis van een dag of 5 gemaakt en hebben enkele nationale parken bezocht. Ze hebben erg mooie foto’s van veel dieren (olifanten, leeuwen en chimpansees) gemaakt en ik hoop dat in de toekomst ook nog een keer te doen.
In de kliniek hebben we weer veel bevallingen gehad. Op 1 avond hadden we er 3 binnen een half uur en er waren 2 baby’s met een navelstreng om hun nek en 1 met een aangezichtsligging. Dat gaf dus best wat stress. Uiteindelijk heb ik met mijn moeder 1 van de bevallingen alleen gedaan (kindje met de navelstreng twee keer om het nekje), dat was erg spannend, maar gelukkig ging alles goed en er werd een gezond meisje geboren. Ik geef alle baby’s die worden geboren kleertjes, een mutsje en een doek vanuit de dingen die ik uit Nederland heb gekregen. Dat wordt ontzettend gewaardeerd. Van het geld dat gegeven is hebben we in de kliniek al veel zaken verbeterd en opgeknapt. Er zijn nieuwe kasten gemaakt, vuilnisbakken aangeschaft, stoelen gemaakt, navelklemmetjes gekocht en alle bedden en andere zaken zijn opnieuw geschilderd (het was erg verroest). Het ziet er nu al veel netter, hygiënischer en gestructureerder uit. Het geld wordt hier zeer goed besteed. Je kunt hier voor 50 euro een schilder inclusief verf een week laten schilderen……….dat lukt in Nederland niet.
Ik heb ook met Maria een mooi project op school uitgezocht. Het basketbalveld gaat verbeterd worden. Gaten worden dichtgemaakt en nieuwe lijnen geschilderd. Ook gaan we nieuwe netten voor de ringen en nieuwe ballen kopen. Dat gaat ook gebeuren op het korfbalveld en de volleybalvelden. Een mooi project waar de kinderen erg veel plezier aan gaan beleven, want buiten school is sporten een belangrijke activiteit en bedenk daarbij dat de kinderen hier 7 dagen per week zijn. De jongens die basketballen waren direct erg blij!! Ook hebben we de andere kleding die we hebben gehad uitgedeeld, na de vaccinatie van de baby’s op dinsdagochtend mochten de moeders iets voor hun kind uitzoeken en voor zichzelf een BH en ondergoed. Dat werd zeer op prijs gesteld.
Ik ben met Maria op dit moment ook erg druk om voorlichting te geven over menstruatie, seksualiteit en zwangerschap aan de meiden en jonge vrouwen op school. Eerst begonnen we op de basisschool en intussen zijn we bezig met lessen geven op de middelbare school. Dat wordt erg gewaardeerd en is ook erg nodig. Er zijn veel misverstanden en onkunde op het gebied van seksualiteit. Het is hier ook een groot taboe en daardoor niet goed bespreekbaar. Er zijn in Oeganda zeer veel jonge alleenstaande moeders, dus het gesprek hierover is erg belangrijk.
Ik probeer ook zoveel mogelijk met andere zaken op school mee te doen. De kerkdiensten voor de leerlingen op zondag en op doordeweekse avonden en ik heb vanmiddag nog met Maria en papa het eten opgeschept voor 900 kinderen. Leuk om te doen maar wel een intensieve klus, er staan continu ongeveer 25 kinderen in de rij op eten te wachten. Ook proberen we veel met kinderen te praten en te spelen. Natuurlijk geef ik extra aandacht aan Jane het meisje dat ik met Maria sinds twee weken sponsor. Ze is 7 jaar en komt uit een erg bedreigende familiesituatie en gelukkig heeft ze hier een veilig plekje. We hebben ook al kleren en schoenen voor haar gekocht, dat was heel erg nodig, aangezien ze bijna niks had.
Ik wil u vragen om te bidden voor de situatie met de ziekte ebola hier in Oeganda, dat is zeer bedreigend en nog niet onder controle. Het is mogelijk dat Oeganda over een aantal weken in lockdown gaat en dat kan grote gevolgen hebben, ook voor alle kinderen en studenten op school.
Tenslotte wil ik u bedanken voor uw steun, medeleven en alle gebeden. Ik voel me daardoor gedragen en merk dat de zegen van God op het werk hier rust.
PS op vrijdag 4 november landen we als alles goed gaat weer op Schiphol en ben ik weer thuis in Nederland. Dat is wel een vreemd gevoel, omdat ik me hier helemaal op mijn plek voel. Ik heb gelukkig -via de digitale weg- wel een nieuwe kamer gevonden in Groningen, daar ben ik ook erg dankbaar voor.

Hartelijke groeten,
Tabitha Piet