Alweer onze laatste dag in Zuid Afrika, dat geeft een dubbel gevoel. Jammer dat we hier weg moeten gaan, maar ook fijn om weer naar huis te komen. Zover is het nog niet.

We staan op met veel regen en wind. Na het ontbijt vertrekken we naar ‘kaap de goede hoop’ ooit door bijna wanhopige Nederlandse VOC schippers zo genoemd. Dit ligt in een fantastisch natuurgebied. Ruig, open, geen bomen en overal strand, zee en bergen. We genieten er van het uitzicht, de geweldige wolken en soms stralende zon. We beklimmen ‘kaap de goede hoop’ het meest zuid westelijke puntje van Afrika.

We zien er veel dieren van dichtbij: apen(baboons), struisvogels, antilopen en vogels. De apen zijn hier hondsbrutaal, ze pakken een tas af van een mevrouw, klimmen op een rots en eten de eetbare zaken (donuts) met smaak op. De reden is dat veel toeristen de apen voeren. Ook beklimmen we (na een lange afdaling) een romantische wit zandstrand waar dames ten huwelijk gevraagd willen worden….

Nadat we het hoogste punt -de vuurtoren- hebben beklommen gaan we onder de indruk van alles wat we hebben gezien weer verder.

We rijden dan naar Houtbaai, de plek waar de Nederlanders lang geleden het hout insloegen. Wederom een prachtige rit, met een mooie kustweg. We zien van nabij de roodvlerk spreeuw met jong. In Houtbaai worden we nog verrast door getrainde zeehonden. Al wilde zeehond Bob niet erg luisteren, wederom ging Arie er op af en kreeg de zeehond een knuffel. Erg leuk.
Daarna gingen we eten in een strandtent van een Nederlander. Op het menu Nederlandse biefstuk en appeltaart. Het was er erg koud, kijk maar naar de foto.

Daarna verkleumd weet naar huis. Wederom een prachtige dag en wat is dit toch een mooi land. Dank ook aan Bart en Marthe die ons begeleiden. Top. Nu snel inpakken en naar bed, want morgen vangen we de thuisreis weer aan.

Welterusten.